De huid is 7 lagen dik en het is de grootste orgaan van ons lichaam

Onze huid is in vele opzichten belangrijk en veel meer dan zomaar het omhulsel van ons lichaam! De huid is de eerste verdedigingslinie tegen schadelijke invloeden in onze omgeving. De huid zorgt ervoor dat wij niet snel oververhit, onderkoeld of uitgedroogd raken. De huid bezit tastgevoel zodat wij dingen kunnen voelen en daardoor bijvoorbeeld complexe handelingen met onze handen kunnen verrichten. De huid maakt ons herkenbaar voor de mensen om ons heen…Zonder huid zouden wij niet kunnen bestaan…
De huid bestaat uit drie delen: de opperhuid, de lederhuid en het onderhuids bindweefsel.

De Epidermis (opperhuid) bevindt zich 1 t/m 5 lagen. Dit is het buitenste laagje van de huid. Deze bestaat voor het grootste deel uit hoorncellen. Deze cellen worden voortdurend nieuw gevormd in de onderste laag van de opperhuid. De cellen vermeerderen zich door deling. De nieuwgevormde hoorncellen schuiven steeds een beetje op naar de oppervlakte van de huid omdat ze door de voortdurende aanmaak van nieuwe cellen naar boven worden geduwd. Wanneer de cellen hoog in de opperhuid komen te liggen gaan ze dood, toch blijven ze nog heel belangrijk!  Deze cel skeletten vormen namelijk samen een heel sterk pantser, dat moeilijk doordringbaar is voor ziekteverwekkers en bovendien uitdroging van de huid tegengaat. Deze dode hoornlaag is op sommige delen van de huid extra dik, zoals op de voetzolen en op de handpalmen.
Uiteindelijk schilfert de buitenste laag van de epidermis af. Dit is niet erg, aangezien er voortdurend nieuwe lagen door celdeling worden aangemaakt.
Gemiddeld wordt de gehele opperhuid elke 28 dagen volledig vervangen. Er bevinden zich in de onderste laag van de opperhuid tussen de hoorncellen ook nog andere cellen: basaal cellen en pigmentcellen. Dit laagje is maar 0,07 mm dik. De pigmentcellen maken kleine pigmentkorrels die zij doorgeven aan de hoorncellen die het pigment als een parasol boven hun celkern leggen. Zo wordt het kwetsbare erfelijk materiaal in de celkern afgeschermd tegen de beschadigende werking van de ultraviolette straling in het zonlicht.

De Dermis ( lederhuid) is de 6e laag. Deze laag is een stevige constructie van bindweefsel en is qua inhoud veel afwisselender dan de opperhuid die immers maar uit enkele soorten cellen bestaat. In de lederhuid vinden wij bloedvaten (voedsel- en zuurstofvoorziening), lymfevaten (afvoer van afvalstoffen), en zenuwen (tastgevoel, pijngeleiding, temperatuurgevoel). Hier bevinden zich de haarzakjes, talgklieren en fibroblasten. De lederhuid zorgt ook voor de elasticiteit en trekvastheid van de huid. Wanneer de huid veroudert of beschadigd wordt door zonlicht neemt de elasticiteit en veerkracht af.
De lederhuid wordt niet voortdurend vernieuwd, zoals dat bij de opperhuid gebeurt. Een beschadiging van de lederhuid blijft dan ook altijd zichtbaar als litteken. Wanneer echter alleen de epidermis beschadigd raakt zal deze restloos genezen.

De Subcutis (onderhuids bindweefsel), is de 7e laag. Deze laag scheidt de huid van de spieren en pezen in ons lichaam. Het bestaat vooral uit bindweefsel, bloedvaten en vetweefsel bevindt. Het vet zorgt voor extra isolatie van het lichaam en is tevens een bron van energie in tijden van schaarste. De dikte van het onderhuidse bindweefsel verschilt van plaats tot plaats. Deze laag is bijzonder dun op het scheenbeen en ook in de huid die over de gewrichten ligt. Op de buik, billen en rug is de dikte van onderhuidse bindweefsellaag echter aanzienlijk.
In de huid komen ook de zweetklieren, talgklieren en haren voor.

De normale proces van de opperhuid

De onderste laag van de opperhuid, noemen we de basaal cellen  staat d.m.v. een vlies in verbinding met de lederhuid. Dit is de enige laag van de opperhuid die leeft en een stofwisseling heeft. Hier bevat de gezonde huid 70% vocht. Dit is een van de belangrijkste lagen van de huid. Vanuit de basaal cellen worden nieuwe cellen gevormd.

Het DNA in de kern van deze basaal cellen vernieuwd zich iedere 28 dagen. Daarna schuiven deze cellen op naar de 1e laag van de opperhuid, de hoornlaag waar de cellen volledig afgestorven zijn.

Boven aan gekomen zien de cellen eruit als platte lamellen welke als dakpannestjes over elkaar liggen. De dode huidcellen blijven nog 12 dagen op de huid liggen, daarna vallen ze er vanzelf af. Ze vormen een beschermende barrière tussen de buitenwereld en organisme. Dit is nodig om ons lichaam te beschermen tegen invloeden van buitenaf zoals; regen, wind, zonlicht, bacteriën en virussen. Tevens wordt voorkomen dat ons lichaam uitdroogt door verdamping van vocht.

De 1e twee lagen van de opperhuid zijn volledig dood. Hieronder bevind zich nog 10% vocht in de huid. Het is dus belangrijk om zoveel mogelijk vocht in de huid te houden. Want vochtverlies betekent, droog huid-fijne lijntjes-rimpels.